W ostatnich tygodniach jego nazwisko zna prawdopodobnie każdy Amerykanin. 26-letni asasyn z zimną krwią zamordował CEO wielkiej korporacji ubezpieczeniowej United HealthCare, Briana Thompsona. Kilka dni trwała obława zanim został zatrzymany i zamknięty w areszcie. Nie przyznaje się do zarzucanego mu czynu. Cała Ameryka czeka i pyta - co dalej z Luigim Mangione?
Zebraliśmy wszystkie dostępne informacje na ten temat i prezentujemy je dla Was w tym poście.
Obiecujący talent
Luigi Nicholas Mangione, urodzony 6 maja 1998 roku w Towson w stanie Maryland. Dorastał w rodzinie znanej z sukcesów w branży nieruchomości i działalności charytatywnej. Jego wychowanie było pełne przywilejów i możliwości, z dostępem do najlepszych zasobów edukacyjnych. Jego rodzice, aktywni zarówno w biznesie, jak i filantropii, zaszczepili w nim silne poczucie dyscypliny i ambicji.
Już od najmłodszych lat Mangione przejawiał naturalny talent do matematyki i nauk ścisłych, często odnosząc sukcesy w konkursach szkolnych i zdobywając uznanie za swój analityczny umysł. Absolwent prestiżowej szkoły Gilman School w Baltimore, Mangione pozostawił po sobie niezapomniany ślad jako prymus klasy 2016 roku, podziwiany za swoje zdolności intelektualne i oddanie nauce. Nauczyciele opisywali go jako skupionego, ambitnego ucznia, który zawsze dążył do perfekcji. Poza nauką Mangione uczestniczył w zajęciach dodatkowych, takich jak klub szachowy i konkursy robotyki, co pozwoliło mu doskonalić umiejętności krytycznego myślenia i rozwiązywania problemów. Był znany z cichej pewności siebie i umiejętności inspirowania rówieśników metodycznym podejściem do wyzwań.
Jego osiągnięcia naukowe kontynuowane były na Uniwersytecie Pensylwanii, gdzie w 2020 roku uzyskał zarówno licencjat, jak i tytuł magistra inżynierii. Specjalizując się w inżynierii komputerowej i sztucznej inteligencji, Mangione stał u progu obiecującej przyszłości. Zarówno rówieśnicy, jak i profesorowie chwalili jego bystry umysł, umiejętności analityczne i etykę pracy, która go wyróżniała. Pomimo swojego skrytego charakteru, naukowe osiągnięcia Mangione pozostawiły trwały ślad, pozycjonując go jako wschodzącą gwiazdę w dziedzinie inżynierii.
Luigi był znany jako osoba towarzyska i otwarta na innych. W okresie studiów i na początku kariery często widziano go w gronie znajomych, organizującego wspólne spotkania i aktywnie uczestniczącego w wydarzeniach towarzyskich. Jego łatwość nawiązywania kontaktów sprawiła, że miał szerokie grono przyjaciół i znajomych, którzy cenili jego poczucie humoru i inteligencję.
Mangione był również aktywnym użytkownikiem mediów społecznościowych, regularnie publikując treści na platformach takich jak Instagram i Twitter/X. Jego posty często dotyczyły technologii, nowinek ze świata inżynierii, ale także osobistych refleksji i pasji, takich jak podróże i literatura. Jego media społecznościowe były pełne zdjęć z przyjaciółmi, z konferencji naukowych oraz z podróży, co kontrastuje z jego późniejszym wycofaniem się z życia publicznego.
Obiecująca kariera
Po ukończeniu studiów Mangione zdobył pracę jako inżynier danych w TrueCar, renomowanej firmie zajmującej się sprzedażą samochodów. Pracując zdalnie, opracowywał zaawansowane algorytmy i systemy. Do jego obowiązków należała optymalizacja przepływów danych, poprawa wydajności systemów oraz tworzenie modeli uczenia maszynowego wykorzystywanych do prognozowania cen pojazdów. Mangione szybko zyskał reputację skrupulatnego inżyniera, który potrafił identyfikować nieefektywności i wdrażać precyzyjne rozwiązania. Jego umiejętność pisania czystego, skalowalnego kodu przyniosła mu uznanie w zespole, a jego praca miała znaczący wpływ na obniżenie kosztów operacyjnych firmy.
Pomimo sukcesu zawodowego, w późniejszym okresie koledzy opisywali Mangione jako samotnika. Choć uprzejmy i dostępny, był znany z tego, że trzymał się na uboczu podczas spotkań zespołu i rzadko angażował się w nieformalne rozmowy. Niektórzy współpracownicy zauważyli, że jego skupienie na pracy graniczyło z obsesją, gdy spędzał długie godziny na rozwiązywaniu skomplikowanych problemów i udoskonalaniu projektów. Poza pracą wydawał się mieć niewielu przyjaciół, a jego zdalna pozycja pozwalała mu na życie w niemal całkowitej izolacji. To zaczęło kontrastować z jego poprzednim podejściem do aktywności socjalnej i faktu posiadania sporego grona znajomych.
Do 2023 roku coś się zmieniło. Mangione opuścił TrueCar w niejasnych okolicznościach, a jego dotychczas przewidywalna ścieżka obrała nieoczekiwany kierunek. Rodzina i przyjaciele zauważyli zmiany w jego zachowaniu, choć nikt nie przewidział tragicznych wydarzeń, które miały nadejść.
Ból, izolacja i fascynacja Unabomberem
Według dostępnych informacji w lipcu 2023 roku Mangione przeszedł operację stabilizacji kręgosłupa w celu leczenia kręgozmyku, wyniszczającej choroby powodującej przewlekły ból pleców. Zabieg, mający na celu poprawę jakości życia, wydawał się początkiem jego powolnego upadku. Według bliskich źródeł Mangione stał się coraz bardziej wycofany, zmagając się z uporczywym bólem i narastającym rozczarowaniem amerykańskim systemem opieki zdrowotnej. Znajomi zaczęli zauważać u niego oznaki depresji, a jego codzienna aktywność uległa znacznemu ograniczeniu. Zrezygnował z regularnych spotkań ze znajomymi, a jego obecność w mediach społecznościowych zanikła, co wcześniej było dla niego jednym z głównych kanałów komunikacji.
Problemy zdrowotne Mangione nie tylko wpłynęły na jego psychikę, ale także na jego zdolność do pracy. Z relacji bliskich wynika, że jego frustracja wynikała również z braku odpowiedniego wsparcia ze strony systemu opieki zdrowotnej, co pogłębiło jego poczucie izolacji i beznadziejności. Rodzina próbowała interweniować, jednak Mangione odrzucał ich pomoc, twierdząc, że poradzi sobie sam. Coraz częściej unikał kontaktu, co tylko zwiększało ich obawy.
Do połowy 2024 roku kontakt Mangione z rodziną i przyjaciółmi całkowicie ustał. Zaniepokojona matka zgłosiła jego zaginięcie w listopadzie 2024 roku, podejrzewając, że przeniósł się do San Francisco. W rzeczywistości jego miejsce pobytu pozostawało nieznane – aż do wydarzeń, które wstrząsnęły krajem.
Jednym z bardziej niepokojących aspektów transformacji Mangione była jego rosnąca fascynacja Tedem Kaczynskim, znanym również jako "Unabomber." (o którym pisaliśmy w jednym z postów). Kaczynski stał się sławny dzięki manifestowi krytykującemu technologiczne i społeczne zmiany współczesnego świata. Mangione, który początkowo interesował się filozofią i etyką technologiczną w kontekście swojej pracy inżynieryjnej, zaczął intensywnie studiować pisma Kaczynskiego.
W notatkach i cyfrowych śladach pozostawionych przez Mangione śledczy odnaleźli fragmenty z manifestu Kaczynskiego, które były analizowane i cytowane w kontekście jego własnych refleksji nad problemami współczesnego społeczeństwa. Choć nigdy nie kontaktował się bezpośrednio z osobami sympatyzującymi z ideologią Unabombera, jego zainteresowanie stało się obsesyjne, a filozofia Kaczynskiego zaczęła wpływać na jego sposób postrzegania świata.
Mangione wydawał się szczególnie zafascynowany krytyką korporacji i dehumanizującymi efektami technologii, co prawdopodobnie wpłynęło na jego późniejsze działania. Rodzina i znajomi, którzy wcześniej uważali go za osobę o szerokich horyzontach, nigdy nie podejrzewali, że jego zainteresowanie filozofią Kaczynskiego przybierze tak mroczny obrót.
Morderstwo CEO UnitedHealthcare Briana Thompsona
4 grudnia 2024 roku przed hotelem Hilton Midtown w Nowym Jorku doszło do tragedii. Brian Thompson, CEO UnitedHealthcare, został zastrzelony podczas zaplanowanego ataku. Zabójstwo, mające miejsce w kontekście narastającej frustracji związanej z kosztami opieki zdrowotnej, wzbudziło spekulacje dotyczące motywów zbrodni.
Na miejscu zbrodni śledczy odnaleźli trzy pociski z wygrawerowanymi słowami: "Deny" (Odmowa), "Delay" (Opóźnienie) i "Depose" (Usunięcie). Słowa te, często kojarzone z taktykami stosowanymi przez firmy ubezpieczeniowe, dodały kolejną warstwę symboliki do ataku. Mówi się, że słowa miały być również odniesieniem do książki o podobnym tytule - "Delay. Deny. Defend" autorstwa Jay M. Feinmana, która opowiada o taktykach korporacji ubezpieczeniowych, które nie chcą wypłacać odszkodowań czy pokrywać kosztów opieki zdrowotnej ubezpieczonym osobom.
Kilka dni później śledczy odkryli plecak porzucony w parku nieopodal miejsca zbrodni. W środku znaleziono trzy dodatkowe pociski z grawerunkami "Greed" (Chciwość), "Pain" (Ból) i "Justice" (Sprawiedliwość) oraz stos pieniędzy do gry Monopoly. Śledczy uznali te przedmioty za kolejny dowód krytyki chciwości korporacyjnej i dehumanizacji systemu opieki zdrowotnej, co sugerowało przemyślaną i zamierzoną akcję.
Pięć dni później Luigi Mangione został aresztowany w McDonald’s w Altoona w stanie Pensylwania po tym, jak rozpoznał go jeden z pracowników. Przy aresztowaniu znaleziono przy nim drukowany w 3D pistolet z tłumikiem, sfałszowane prawo jazdy z New Jersey oraz ręcznie napisany manifest krytykujący amerykański system opieki zdrowotnej.
Lawina pytań, co dalej z Mangione?
Luigi Mangione spędza swoje dni w celi, czekając na proces sądowy, który rozpocznie się już wkrótce. Wszyscy zadają sobie pytania - czy rzeczywiście on to zrobił? Jeśli tak to dlaczego? Czy jego choroba, która zapewniała mu permanentne odczucie bólu wpłynęła na decyzję? Jak bardzo zawiodły systemy ubezpieczeń, że Mangione zdecydował się na tak tragiczny krok? Czy miał on plany wobec tego co dalej po zabójstwie? Czy Brian Thompson był jego jedynym celem? Wszyscy w niepokoju oczekują pierwszych minut rozprawy i być może jakichś dodatkowych informacji, które pozwolą zrozumieć całą sytuację.
Tragiczna historia młodego chłopaka, który być może zagubił się gdzieś po drodze i popełnił straszny błąd. Być może było to wszystko wyrachowane, z podobnymi zamiarami jak jego idol Unabomber. Na pewno będzie o nim jeszcze głośno przez jakiś czas. Niezależnie od zamiarów, jeżeli okaże się winny to spędzi prawdopodobnie resztę życia za kratkami. Zawsze w takich przypadkach łapie człowieka zaduma i szuka się jakiegoś logicznego wytłumaczenia na tak tragiczne sytuacje - w końcu nie każdy decyduje się na taki krok i zrujnowanie życia w tak młodym wieku. Cóż, miejmy nadzieję że poznamy całą historię.
Tymczasem.